باز هم روز و شبم، پُرِ حسرت شد و آه

به چه جرمی قلبم، زیر پایت لِه شد؟

وقتی که میرفتی، حالت از این بِِه شد؟!

چه گناهی کردم، جز به تو دل بستن؟

سهمِ تو سفر شد و سهم من بشکستن

سینه ام مالامال، پُرِ حسرت شد و آه

من چرا محکومم، به کدامین گناه؟!